Gül Toplamak

içinden geçen çocukluğunu, gençliğini gördüm senin 

yüzünde yol açan can kuşunu, aşka dair cümleni. 

ben gördüğümde bütün zamanlardaydın sen. 

anladım bir kadına düşerse ışık nehirlere fısıldayandan, 

gecenin koynundan gül toplar, başka şey gelmez elinden. 

sadece bunlar değil, sadece bunlar değil.. 

yokluğunda çınlayan boşluklardan mezunum. 

çok şey hissediyorum senin için 

ama bunlar değil senin istediğin.

Gül Toplamak - Birhan Keskin

Balıklı Meryem Ana Rum Ortodoks Manastırı, Zeytinburnu, 2014

Evin Halleri

Sen evden de benden de gidersin bazen

Yol seni bekler, yola koyulursun üşenmeden.

Susar derinden ev, ıssız halidir.

Ben sana, ev bana, sen eve, ev sana

Kara kara bakar ya bazen

Ah kıyamaz hani kimse kimseye.

Evin içerlek halidir, boynu eğilir.

Mutfakta çayın sesi demlenir

Sabah, benim sesimde sonbahar

Senin sesinde bir çocuk

Ev mutludur halinden, pötikarelenir.

Ben sana, sen bana soyunursun bazı geceler;

sen kendinden sarkarsın, ben kendimden.

Benlerimi saysın sabah Şerife teyze

Evin dağınık halidir.

Evin Halleri - Birhan Keskin

Temmuz 2014, Beyoğlu

Eski Avluda

Bir çiçek açtığında

Bir eski avluda

Diyor ki;

Çalıda sarı bir çiğdemim ben

Ve senin çok eski cümlen.

Sen otursan, gitmemiş ki! olsan

Ben sana bir eski Endülüs avlusu

İstersen serin bir Portofino getirsem

Ya da Yedigöllerin yedisini birden.

Bir çiçek açtığında

Bir eski avluda

Diyor ki;

Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken

Buldum buluşturdum kendime geldim

Tek eksik sensin! İncecik, çilli bir dille

sen de gelsen.

Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı

Begonviller ve bir mavi kapı

Ve illa amansız bir avlu getirsem.

Dünya soğur, akşam serinlerken,

Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.

Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,

Ve işte en geniş cümlem:

İçimi açtım sana.

İçini açmak için.

Eski Avluda - Birhan Keskin

Cihangir, 2014

Aşk

"Durup durup geçmesin içinden ağlamak

Dur, neden ağlıyorsun can’ım,

Yetmez mi ikimize bir sağanak…"

Birhan Keskin

Zeytinburnu, 2013

Yüzünde Bir Yer

"Gitmek başlı başına dokunaklı bir şey. Hele arkada kalıp gidişini izliyorsan birisinin, onunla ilgili son görüntü yalnızca belirgin sırt çizgileri oluyor. Her adımda açığa çıkan tabanlar, bundan böyle yokluğa, hiçler ülkesinin topraklarına basacakmış gibi geliyor insana. Dünyanın her köşesinde aynı otlar bitiyor halbuki. Değil mi ki duran kendinde duruyorsa öylece, giden de kendine yürüyor yollarını. Kimse kendini ben yitiğim diye tanıtmıyor da. Yitik dediğin, geride kalanları olduğu yere sıkıştıran insan boşluğu, hep ten kokan bir yatak." 

Yüzünde Bir Yer - Sema Kaygusuz

Avşa Adası, 2013